درباره گرمی مغان
دشت مغان از پنج شهر بیله سوار، پارس‌آباد،جعفرآباد،گرمی و اصلاندوز تشکیل شده است. طبق منابع یک سوم این دشت در ایران قرار دارد و مابقی در جمهوری آذربایجان است. از سال ۱۳۵۳ تا سال ۱۳۷۲ مرکزیت، شهر گرمی بود و دوران اوج مغان نیز در همین بازه زمانی بود که پس از جدا شدن از مشگین شهر توانست کم‌کم بر امکانات خود بیفزاید. بعد از آن مغان به سه شهر بیله سوار، گرمی و پارس‌آباد تقسیم شد. هم اکنون کشت و صنعت‌های شهرستان پارس اباد مغان زبانزد عام و خاص است. در میان این سه شهر بیله سوار کهن ترین شهر می‌باشد. اما طبق تحقیقات باستان شناسان تاریخ شهر گرمی مربوط به هزاران سال پیش است و وجود اشیای تاریخی بسیار که اکنون در موزه‌های شهرهایی همچون تبریز و اردبیل و ... موجود می‌باشند گواهی بر این مدعاست که این شهر دارای پیشینه بسیار بالایی است. همچنین آب و هوای مناسب این شهرستان نیز نه تنها در استان بلکه در منطقه آذربایجان نمونه است. خاک هر سه شهر مغان بسیار ارزشمند است و طبق اظهار نظر کارشناسان کشاورزی محصول دهی خاک این شهرها از دیگر مناطق بیشتر است. همچنین پارس‌آباد نیز زمین‌های حاصلخیز و مناسبی برای کشت دارد و از این رو نام و آوازه کشت و صنعت و دامپروری مغان در همه جا پیچیده است.
شهرستان مغان (گرمی) در شمال غرب کشور ایران در فاصله ۱۱۰ کیلومتری مرکز استان اردبیل دارای طول جغرافیایی'۳˚۴۸، عرض جغرافیای '۱˚۳۹ و ارتفاع مرکز شهرستان (شهر گرمی) از سطح دریای آزاد ۱۱۰۰ متر می‌باشد این شهرستان در مناطق کوهستانی قرار گرفته که از شمال به شهرستانهای بیله سوار و پارس‌آباد واز جنوب به شهرستان مشکین شهر و از شرق به جمهوری آذربایجان و از غرب به شهرستان کلیبر متصل می‌باشد. فاصله شهرستان مغان (گرمی) با شمالی ترین شهر دشت مغان یعنی پارس‌آباد ۹۵کیلومتر و با بیله سوار ۵۵کیلومتر و با اردبیل ۱۱۰کیلومتر و فاصله هوایی آن با تهران ۴۹۶ کیلومتر است و حدود ۳۳٪درصد از کل مساحت (وسعت) دشت مغان و ۶/۹ درصد از کل وسعت استان اردبیل را شامل می‌شود. براساس تقسیمات کشوری شهرستان مغان (گرمی) دارای وسعتی معادل ۱۷۲۵۲ کیلومتر مربع می‌باشد این شهرستان دارای دو شهر و سه بخش و نه دهستان و شامل ۳۱۹ روستا بوده که ۳۱۲ تای آن دارای سکنه و ۷ تای آن خالی از سکنه می‌باشد. براساس سرشماری آمار نفوس مسکن ۱۳۹۰ جمعیت شهرستان مغان (گر می) به تفکیک شهری و روستایی ارائه شده است که در این میان تعداد جمعیت شهر ی حدود۳۰هزار نفر و تعداد جمعیت روستایی آن حدود ۵۳هزار نفر می‌باشد دراین سال حدود ۰۸/۳۵ درصد جمعیت در نقاط شهری وحدود ۹۲/۶۴ درصد درنقاط روستایی سکونت داشته‌اند.